Setki godzin treningu, tysiące przepłyniętych kilometrów, wiele trudności i wyrzeczeń, teraz przyszedł czas na zbieranie plonów. Kacper Borkowski, 14 letni mieszkaniec Siewierza, zawodnik klubu CSiR MOS w Dąbrowie Górniczej, od wielu lat czekał na tę chwilę. W dniach 7-9 marca 2014 roku odbyły się w Olsztynie pierwsze dla młodzieży z rocznika 2000 Mistrzostwa Polski w pływaniu. Do zawodów została zgłoszona rekordowa liczba 608 pływaków ze 136 klubów z całej Polski.

    Największą niespodziankę i radość sprawił Kacper wraz z kolegami w sztafecie 4x100m stylem dowolnym. Po bardzo zaciętej walce wygrali z konkurencyjnymi klubami, zdobywając tytuł Mistrzów Polski. Kacper podczas pięciu startów indywidualnych aż czterokrotnie zakwalifikował się do finałów A i raz do finału B, gdzie uplasował się na wysokich lokatach. Najlepiej wypadł w jego ulubionej konkurencji 200m stylem motylkowym zajmując IV miejsce, przegrywając brązowy medal o zaledwie 0,6 sekundy. Startował też na dystansach 50 i 100m motylkiem oraz 200 i 400m stylem dowolnym.

    Podczas trzech wycieńczających dni mistrzostw Kacper poprawił wszystkie swoje rekordy życiowe, co potwierdziło jego bardzo dobre i wszechstronne przygotowanie. Teraz czeka go krótki okres roztrenowania i zaraz rozpoczną się długie i ciężkie treningi przygotowujące do Letnich Mistrzostw Polski, które odbędą się w lipcu w Dębicy. Mamy nadzieję, że Kacper wypadnie na nich równie dobrze i będziemy mogli ponownie cieszyć się sukcesami.
 

    Kacper Borkowski - jeden ze stypendystów Burmistrza Miasta i Gminy Siewierz - udzielił krótkiego wywiadu po ostatnim sukcesie.

Red: Kacper, gratulujemy sukcesu osiągniętego na Mistrzostwach Polski. Powiedz jaką drogę musiałeś pokonać żeby móc na nich wystąpić?
KB: Dziękuję za gratulacje. Droga była ciężka, nie ma co ukrywać.

Od kiedy zacząłeś trenować pływanie?
Wyczynowo zacząłem trenować pływanie w klasie IV szkoły podstawowej, lecz na zajęcia basenowe jeździłem już w zerówce.

Dlaczego akurat ta dyscyplina sportu? Co jest takiego w pływaniu, że stało się to Twoją pasją?
W wieku trzech lat przepłynąłem pod okiem mamy pierwszą długość basenu samodzielnie. Od tej pory zrozumiałem, że to sport dla mnie. Pływam bo po prostu kocham wodę.

Wiele osób rekreacyjnie podchodzących do pływania narzeka, że to nudny sport… Co im odpowiesz?
Że się mylą. Gdy pływają rekreacyjnie zazwyczaj pokonują basen tylko stylem klasycznym i tak przez godzinę. Gdybym ja tak pływał, też by mi się nudziło. Nasze treningi są ciekawe bo trener wprowadza, wcale nie łatwiejsze, ale coraz to nowsze i ciekawsze zadania.

Jak trafiłeś do klubu CSiR MOS Dąbrowa Górnicza?
Do klubu trafiłem pod koniec trzeciej klasy. Trener przyjął mnie do grupy rówieśników w lutym 2010 roku. Moi rodzice powiedzieli, że mam wolny wybór. Mogłem iść do szkoły w Siewierzu do klasy sportowej i skończyć pływać, bądź do klasy ogólnej i od czasu do czasu wybrać się na basen. Trzecią opcją była zmiana szkoły i rozpoczęcie profesjonalnych treningów w Dąbrowie Górniczej, co z resztą wybrałem.

Nie jest to Twój pierwszy medal. Czy mógłbyś przybliżyć czytelnikom Kuriera swoje najważniejsze osiągnięcia sportowe? Które z nich ma dla Ciebie szczególne znaczenie i dlaczego?
Jednym z najważniejszych jest mój pierwszy medal. Jest on srebrny a zdobyłem go na Zawodach Mikołajkowych w 2006 roku w Pałacu Młodzieży w Katowicach, gdzie rozpocząłem edukację pływacką. Przez ostatnie lata miałem wiele osiągnięć. Wielokrotnie zdobywałem tytuł Mistrza Śląska w różnych konkurencjach, zdobywałem medale na zawodach międzynarodowych i ogólnopolskich. Bardzo cennym osiągnięciem jest dla mnie statuetka drugiego zawodnika w klasyfikacji generalnej Ligi Klubów Śląska w 2013 roku, ponieważ jest to nagroda za cały rok pracy i startów w poprzednim sezonie.

Na sukcesy trzeba zapracować sobie ciężką pracą. Czy zgodzisz się z tym stwierdzeniem? Jak wyglądają Twoje treningi?
Trening pływaka jest długi i mozolny. Oczywiście zgodzę się ze stwierdzeniem, że na sukcesy trzeba sobie zapracować. Tata mi powtarza, że „Tylko Mistrz na mistrzowski trening”, więc próbuję się zastosować do tego stwierdzenia. Pływam co najmniej 3 godziny podczas dwóch treningów dziennie. Przed i po są ćwiczenia rozciągające na lądzie. W sobotę także jest trening. Żeby to wytrzymać, trzeba być bardzo zmotywowanym.

Czy jest ktoś kim się inspirujesz?
Ja chcę po prostu być najlepszy. Od zawsze moim idolem jest Michael Phelps. Pewnie każdy słyszał, jakim był świetnym zawodnikiem i ja też chciałbym zostać, tak jak on, legendą pływania.

Jakie są Twoje plany na kolejne miesiące i lata?
Przede mną w maju finał Ligi Szkół Gimnazjalnych i w czerwcu Mistrzostwa Śląska. Będą to, jak trener mówi „zawody po drodze” do Letnich Mistrzostw Polski. W długi weekend majowy, gdzie wszyscy będą mieli wolne, pojadę na zgrupowanie Kadry Wojewódzkiej Juniorów, gdzie rozpoczniemy BPS (bezpośrednie przygotowania startowe) do mistrzostw. Najbliższe lata pewnie będą takie same, ale nie chcę tego zmieniać. Na dzień dzisiejszy moim jedynym planem jest bycie najlepszym w pływaniu i osiągać sukcesy kiedy dorosnę. W między czasie będę się uczył aby w przyszłości ukończyć studia. Może moja kariera potoczy się tak, że wyjadę za granicę i tam wykształcenie będzie miało duże znaczenie.

Jak wiele stanowi wsparcie rodziców i otoczenia w realizacji sportowych marzeń i pasji?
Wsparcie? Gdyby nie rodzice w ogóle bym nie pływał! Życie pływaka jest bardzo ciężkie. Rodzice wspierają mnie w jego każdym aspekcie. Pilnują żebym zdrowo się odżywiał, dbają bym miał odpowiedni sprzęt, który wcale nie jest tani, a co najważniejsze dowożą mnie do szkoły. Bardzo lubię kiedy są na moich zawodach, nagrywają starty, dopingują i trzymają kciuki. Zawsze mogę na nich liczyć i dziękuję im za to. Chciałbym w tym miejscu także podziękować mojemu trenerowi Grzegorzowi Hofmanowi, bez którego te sukcesy byłyby niemożliwe. Mam nadzieję, że nadal będę mógł spełniać jego oczekiwania a drużyna będzie mogła na mnie liczyć.

Czy są takie chwile, że masz już po prostu dosyć pływania? Jak spędzasz wolny czas? Czy nie brakuje Ci czasu na szkołę, naukę, przyjaciół?
Muszę szczerze powiedzieć, że nie było takiego dnia kiedy zastanawiałem się po co pływam. Nigdy nie miałem dość, nawet gdy po bardzo ciężkim treningu ledwo wychodziłem z wody. Czas wolny jakiego mam niewiele jestem zmuszony spędzać przy lekcjach i nauce. Tylko w weekendy mogę czasami pooglądać mój ulubiony program o samochodach „Top Gear”. Przyjaciół mam na basenie, więc na szczęście mogę się z nim spotykać często.

Dziękuję za wywiad i życzę powodzenia w dalszych startach.